Letterfretter
een vertaalbureau dat hoofdzakelijk vertaalt vanuit het Nederlands naar het Fries. Voornamelijk op het gebied van dienstverlening voor het bedrijfsleven en particulieren.in fertaalburo, dat yn haadsaak de Nederlânske taal yn it Frysk oerset. Dit alles op it mêd fan tsjinstferliening foar bedriuwslibben en partikulieren.
Over Baukje
Ik ben op 13 december geboren in Poppenwier in De Lege Geaën en heb altijd een voorliefde voor talen gehad, vooral voor de Friese taal. Samen met de interesse voor toneel/theater was het op een bepaald moment logisch om eens een toneelstuk te vertalen. Toen ik de smaak te pakken had, was er geen houden meer aan. Het werd mijn passie. Het officieel benoemen fan ‘letterfretter’ van mijn vertaalburo in 2004 heeft mijn leven nadien in positieve zin veranderd. Elke dag heb ik de luxe om wat met ‘mijn’ taal te doen, alles uiteraard voor het goede resultaat. Dat is mijn streven, dat is mijn doel!Oer Baukje
Ik bin op 13 desimber berne yn Poppenwier yn De Lege Geaën en ha altyd al in foarleafde foar talen hân, yn it bysûnder foar de Fryske taal. Tagelyk mei de ynteresse foar toaniel/teater wie it op in bepaald momint logysk om ris in toanielstik oer te setten. Doe’t ik de smaak te pakken hie, wie der gjin hâlden mear oan. It waard myn passy. It offisjeel beneamen fan ‘letterfretter’ fan myn fertaalburo yn 2004 hat myn libben dêrnei yn positive sin feroare. Alle dagen ha ik de lúkse om wat mei ‘myn’ taal te dwaan, alles uteraard foar it goeie resultaat. Dat is myn stribjen, dat is myn doel!
Voorbeelden / Foarbylden
Gouden hantsjes (Haye van der Heyden)
Louis: Er kwam een ouwe nicht met een meetlint. Buitenbeen, binnenbeen. Binnenbeen vond ie prachtig. Heeft-ie wel zes keer overgedaan. Claire: Zit als gegoten.No even net / No even wol (Maria Goos)
Joris: Was het niet...met een viool? Michiel: Geen viool. Was het maar een viool geweest. Een vioolkist. Met daarin een pakje shag, een aansteker, een pen en een portemonnee. Har: Ontzettende aansteller. Michiel: Iedereen liep toen met een vioolkist als tas, dat was mode. Har: Wij niet. Joris: Wij hadden plastic tasjes.Grutte jonges skrieme net (Vern Harden)
Guy: Zeg nooit meer zoiets dat je me verlaat! Gesnopen? Als je me ooit voor schut zet door weg te lopen dan breek ik je poten. Wil je dat liever? En dan zal ik je gezicht zo verbouwen dat er nooit meer een vent naar je wil kijken.Wyn
Eveline: Nee, we kunnen het niet over wat anders hebben. Charlotte: Ik moet naar de keuken. Eveline: Ah! Dat doet ze altijd als het ongemakkelijk wordt: 'Ik moet even naar de keuken. Hoe gaat het Eveline? Niet goed. Niet goed? Hoe kan dat nou? Het komt door...sorry schat, ik moet even naar de keuken.' Pap z'n wijnkelder, mam de keuken. Ga maar snel.Maitiid (Haye van der Heyden)
Marja: En hoe ging het toen verder met je moeder? Stella: Die heeft eigenlijk nog wel een mooi leven gehad daarna. Ze had veel vrienden. En veel dieren. En ze schilderde. Fruit. Appels, peren, citroenen. Alleen fruit. En de schaal waar het op lag. Altijd dezelfde schaal, altijd ander fruit. Martin: Dus jij dacht: trouwen doe ik nooit? Stella: Ik weet niet wat ik dacht. Ik dacht niet zoveel eigenlijk. Het ging allemaal vanzelf. Ik had eigenlijk nooit echt lang vaste vriendjes. Tot ik jou tegenkwam. Ik vond jou leuk.Louis: Der kaam in âlde nicht mei in mjitlint. Bûtenkant foet, binnekant foet. Binnekant foet fûn er prachtich. Hat er wol seis kear oerdien. Claire: it sit, as wie’t foar dy makke.
Joris: Wie it net…mei in fioele? Michiel: Gjin fioele. Wie it mar in fioele west. In fioelkiste. Mei dêr yn in pakje sjek, in oanstekker, in pin en in beurs. Har: ôfgryslike oansteller. Michiel: Elk rûn doe mei in fioelkiste as tas, dat wie moade. Har: Wy net. Joris: Wy hienen plestyk taskes.
Guy: Sis noait mear soks datst by my wei giest. Begrepen? Ast my oait foar skut setst troch fuort te rinnen, dan brek ik dy de poaten. Wolst dat leaver? En dan sil ik dyn gesicht sa ferbouwe dat der noait mear in fint nei dy sjen wol.
Eveline: Nee, wy kinne it net oer wat oars ha.
Charlotte: Ik moat nei de keuken.
Eveline: Ah! Dat docht se altyd as it ûngemaklik wurdt: ‘Ik moat even nei de keuken. Hoe giet it Eveline? Net goed. Net goed? Hoe kin dat no? It komt troch…sorry skat, ik moat even nei de keuken.’Heit syn wynkelder, mem de keuken. Gean mar fluch.
Marja: En hoe gie it doe fierder mei jim mem? Stella: Dy hat eins noch wol in moai libben hân dêrnei. Se hie in protte freonen. En in protte bisten. En se skildere. Fruit. Appels, parren, sitroenen. Allinne fruit. En de skaal dêr’t it op lei. Altyd deselde skaal, altyd oar fruit. Martin: Dus do tochst: trouwe doch ik noait? Stella: Ik wit net wat ik tocht. Ik tocht net safolle eins. It gie allegearre fansels. Ik hie eins noait echt lang in fêste freon. Oant ik dy tsjinkaam. Ik fûn dy leuk.
Offerte aanvragen / oanfreegje
oer de ierde giet
fynt as fansels it paad;
fan it gers,
fan in puntige stien,
Op eltse reis werom lyksa
Baukje Wytsma