in fertaalburo, dat yn haadsaak de Nederlânske taal yn it Frysk oerset. Dit alles op it mêd fan tsjinstferliening foar bedriuwslibben en partikulieren.
Imme: Sa diest froeger ek, doe’ st sechstjin wiest, ast it oer dat fanke fan de buorlju hiest. Stuart: Dat is net wier. Trouwens, do bist fierstente jong om dy dat noch foar de geast te krijen. Imme:Wy seagen altyd stikem nei jim troch in gat yn it stek. Stuart: Hâld op! Hâld der oer op! Gean do no mar fuort. Imme:Oohhh! Ik meitsje it net te let. Fijne jûn.
Bep: Wat foar guod? Tillie: Tsjin skimmel. Bep: Hasto skimmel? Tillie: Efter. Bep: Wêr hast dat yn godsnamme oprûn? Tillie: Ik net, it húske. Griene oanslach. Bep: Dat jout krekt wat lanliks.
Frou: No, es sjen. Jos en Emma fansels.
Man: Jos en Emma. Myn God. Wêrom dy twa?
Frou: It binne de bêste freonen dy’t wy ha.
Man: Freonen? Omdat wy ien kear wyks bridge?
Ronald: Dan moatte wy lid wurde fan de kabouters, is’t net sa? (hy laket) Sidney: (laket it langst) Ja, in goed idee. Lid wurde fan de kabouters (hy laket) Moast tsjin Dick sizze. Dy komt net mear by. Geoffrey:(nei in skoftke) In pear moaie skonken. Ronald: Ja. Sidney: Dick? Geoffrey: Syn frou. Sidney: Lottie? O ja. Witst, ik leau net dat se my oait opfallen binne.
Prinses: Ja, alle wiken litst in nije rige frijers lâns komme, mar ik ha der helendal gjin nocht oan om te trouwen. Myn libbentsje as prinses hjir befalt my noch heel goed.
Kening: Alle famkes fan dyn leeftyd binne al lang troud. Moast dochs in kear it hûs út. Of woest oant dyn tachtichste de sjike prinses úthingje? Hjoed nimst in beslút, hearst my? Oars nim ik maatregels. Do sikest mar ien út hjoed.
Ik bin op 13 desimber berne yn Poppenwier yn De Lege Geaën en ha altyd al in foarleafde foar talen hân, yn it bysûnder foar de Fryske taal. Tagelyk mei de ynteresse foar toaniel/teater wie it op in bepaald momint logysk om ris in toanielstik oer te setten. Doe’t ik de smaak te pakken hie, wie der gjin hâlden mear oan. It waard myn passy. It offisjeel beneamen fan ‘letterfretter’ fan myn fertaalburo yn 2004 hat myn libben dêrnei yn positive sin feroare. Alle dagen ha ik de lúkse om wat mei ‘myn’ taal te dwaan, alles uteraard foar it goeie resultaat. Dat is myn stribjen, dat is myn doel!