in fertaalburo, dat yn haadsaak de Nederlânske taal yn it Frysk oerset. Dit alles op it mêd fan tsjinstferliening foar bedriuwslibben en partikulieren.
Aad: Goede foarnimmens? Bea: Ja, jo witte wol, sûner ite, mear bewege en sa. Aad: Hiel ferstannich, en dat samar midden yn it jier? Wy bewarje se meastal foar 1 jannewaris.
Hedwig: Mefrou van Zeil, it is freeslik. Der sit in wyld, libbensgefaarlik bist, flak neist ús tinte.
Jane: Wy sitte op in boerecamping yn Nederlân. Dêr binne gjin tigers, oaljefanten of bearen. It kin net heel gefaarlik wêze.
Hedwig: Vikki hat it sels sjoen. In knoffel fan in bist. Mei tosken, ôfgryslik. En klauwen…
Vrouw: Do mochtst sels in bus bestjoere. Mar no meist helendal neat mear bestjoere fan dokter, want do bist ôfkeurd. Man: Ja, troch dy rotdokter. Hy is net iens by my yn’e auto stapt. Ast ien keure moast foar it rydbewys soest doch minstens in stikje mei him de dyk op gean moatte. Mar nee, dizze man net!
Alice: Shit. Ik hie opnimme moatten. Wêrom ha ik net opnommen? Ik belje him daliks werom. Fynst it net slim? Even mar. Wêrom bellet er my? Op dit tiidstip…At er myn muoike mar net bellet..
Michel: Hy hat fêst it nûmer net fan dyn muoike…Dochs?
Fien: (sjocht wat ûnwis fan de ien nei de oar) Ik wit net wat jo bedoele mynhear Wim, mar ik fal op manlju
Lili: In leaf mins, dy Fien, mar net ien fan de tûksten.
Ik bin op 13 desimber berne yn Poppenwier yn De Lege Geaën en ha altyd al in foarleafde foar talen hân, yn it bysûnder foar de Fryske taal. Tagelyk mei de ynteresse foar toaniel/teater wie it op in bepaald momint logysk om ris in toanielstik oer te setten. Doe’t ik de smaak te pakken hie, wie der gjin hâlden mear oan. It waard myn passy. It offisjeel beneamen fan ‘letterfretter’ fan myn fertaalburo yn 2004 hat myn libben dêrnei yn positive sin feroare. Alle dagen ha ik de lúkse om wat mei ‘myn’ taal te dwaan, alles uteraard foar it goeie resultaat. Dat is myn stribjen, dat is myn doel!